Jesień pod lupą – czyli jak tam moja lista 47 rzeczy do zrobienia jesienią?

Przeczytam mój książkowy stosik i dobrze przygotuje się do jesiennych podróży.

• Każdą z moich książek ze stosiku zaczęłam i wybiórczo czytałam to co pasowało mi najbardziej, szczególnie w przypadku Izraelskich lektur. Podpalić gazę nie jest lekturą łatwą, a Oswoić Izrael jest nie poręczny w podróży, co nie znaczy, ze nie pasjonująca. Bardzo Wam polecam jako pierwszą lekturę o Izarelu, która warto przeczytać przed podróżą. W miedzy czasie jednak trafiły w moje ręce dwie książki, które pochłonęłam  z wypiekami na twarzy. Książka: Marty Wojciechowskiej „Przesunąć Horyzont” oraz moje pierwsze spotkanie z Camila Lackberg – i pozycja „Kaznodzieja”, przez którą mój wyjazd do Lizbony miał specjalny smaczek. Zatrzymywałam się gdzie popadanie i czytałam pod drzewem, w porcie, na ławce, na starym miesicie, w kawiarniach i odpoczywałam wsiąkając w zagadkę kryminalną, której akcja rozgrywa się w uroczej Fjalbece. Chyba nie muszę Wam mówić, że od razu miejscowość skoczyła wysoko na listę miejsc do zobaczenia!

Odwiedzę Andorę  i napiszę Wam relacje z tej podróży.

Zaszaleje w Port Adventura i będę dzielna na rollercosterach!  ( tchórz, ze mnie – że hej!)

Przejadę przez Katalonię szlakiem Salwador Dalii – i nagram dla Was o tym vloga.

Przeczytam przed podróżą po Katalonii, raz jeszcze „Dziennik geniusza”oraz „Moje sekretne życie”

• Do podróży śladem Salvadora Dali była przygotowana od lata, przed wyjazdem udało mi się jeszcze raz przekartkować jego Dziennik Geniusza oraz Moje sekretne życie, teraz raz jeszcze wracam do nich podczas pisania dla Was relacji z podróży. – Jedną mogliście juz przeczytać tutaj z Muzeum Salvadora Dali w Figueres.

Ogarnę nowe 4 popisowe dania i jakość przeżyje na nich jesień;)

• Czy takie popisowe nie wiem, ale muszę Wam powiedzieć, że jestem bardzo dumna że zmian jakie tej jesieni wprowadziliśmy do naszego życia. Przede wszystkim zaczęliśmy gotować na zamianę. Częściej Fahad niż ja ale mamy ciągle coś w lodówce, zamiast posiłkować się Panem Kanapka, co w skali tego roku jest ogromnym sukcesem. 🙂  Mam dla Was przepis na dwie zupy krem i szybkie danie z fasolką oraz błyskawiczny makaron.

A Dziadkowi przy herbacie do nocy będę czytać monografię naszej dzielnicy 🙂

• Oj tak czytałam, a przynajmniej starałam się, ale Mistrz zmieniał tematy i sam dopowiadał swoje historie i każda próba powrotu do lektury zaczynała wysyp nowych lokalnych historii 🙂 Uśmiałam się do łez po raz kolejny wsłuchując się w zagmatwane dzieje wielu pokoleń zamieszkujacych najbliższa okolice. Te historie udowadniają istnienie mikroświatów to trochę jak w Prawieku Olgi Tokarczuk – tutaj też wszystko miało swoje miejsce i wszystko się wydarzyło. Może kiedyś uda mi się to spisać w bardziej rozrywkowej fabularnej formie? 🙂 Oj chciałabym.

Zacznę regularnie chodzić na zajęcia na siłownie z interwału bądź wrócę do biegania. Tak czy siak nie odpuszcze 2 razy w tygodniu musze spalić swoje.

• Późno bo późno, Dopiero w grudniu, ale udało się ruszyłam z ćwiczeniami i  złapałam bakcyla. Mam nawet kilka przemyśleń na ten temat. Jak wiecie nie mówię tego z dumą, ale sport to nie jest moja najwieksza frajda i myślenie o nim w czasie przyszłym to jakaś udręka i katorga. Dlatego zanim ostatecznie zebrałam się do ćwiczeń trochę mi zeszło 🙂 Ale jak juz wyrwałam się na Spin bikie, mimo, że cały świat się zmobilizował by mi to utrudnić ( zepsuty tramwaj, seans Aquaman’a zaraz po, choroba itd) jak juz wyznaczyłam sobie termin dotarłam na zajęcia. I miałam z tego taką satysfakcje! Po pierwsze, że mimo, że miałam milion wymówek zrobiłam to! Po drugie gdy juz usiadłam na tym rowerku i zaczęłam pedałować, wszystkie zbędne emocje, stress i kumulacja negatywnych uczuć z każda minuta ulatywały ze mnie. po dwudziestu minutach zorientowałam się, że mimo woli i pierwotnej niechęci bawię się przednie i czuje niesamowita ulgę!  Dwa dni później mimo bolącego tyłka o tej samej porze zameldowałam się na miejscu po raz kolejny. 🙂 Trzymajcie kciuki mam nadzieje ze uda mi się wyrobic stały nawyk.

Zacznę wyzwanie – zrzucę 6-7 kg do nowego roku! Nie ma zmiłuj!

• Plan dalej aktualny, ale teraz niewiele moja waga ruszyła, szczerze 2 kilo. Więc to nic w skali tego o czym rozmawiamy.

Zacznę pisać dla Was regularnie posty z Warszawy z gotowymi poradami co gdzie zobaczyć.

• Na blogu pojawiło się kilka postów z Warszawy :

• Co robić jesienią w Warszawie za Darmo ? oraz Kultowe miejsca w Warszawie, które zniknęły z miasta

• Jestem w trakcie pisania kilku innych postów o Warszawie, więc zimą napewno się pojawią w dużo większej liczbie, przede wszystkim spisze te wszystkie miejsca, które nagrane zostały we vlogu i na insta Stories które dla Was nagrywałam w grudniu relacjonując co Warto zrobić w Warszawie Tu zobaczycie stories na moim instagramie:  Instagram Buszując w codzienności

Zorganizuje cooking meeting dla znajomych  z kuchnią z bliskiego wschodu

• Udało się i to kilka razy 🙂 Ale.. nie ma w tym mojej wielkiej zasługi, ewentualnie wsparcie logistyczne i pomoc przy sprzątaniu, bo głową w kuchennych manewrach jest Fahad 🙂

Polecę sama do Lizbony i intensywnie będę ćwiczyć nagrywanie. Ten wyjazd ma dwa cele – po pierwsze dawno nie byłam nigdzie zupełnie sama ( link do postu samotna podróż), po drugie obiecałam sobie pracować nad warsztatem.

• I tu musze Wam coś opowiedzieć. Przede wszystkim mocno podkręciłam sobie śróbę w kwestii nagrywania i montowania, tak mocno, że w pewnym momencie, miałam poczucie, że juz na nic nie mam czasu, a mój umysł w ogóle nie odpoczywa. leciałam do Lizbony z myślą o kręceniu, ale juz w samolocie czułam, że potrzebuje prawdziwych wakacji. I odpuściłam, dałam sobie przyzwolenie na kręcenie się bez celu, siedzenie na wybrzeżu i obserwowanie ludzi, czytanie kryminału i długie rozmowy z ludźmi. Na terapii nauczyłam się odpuszczać, jedna z ważniejszych umiejętności nabytych podczas rocznej pracy nad sobą było rozpoznawanie, kiedy zbliżam się do granicy wyczerpania. Było blisko. Ten wyjazd pomógł mi stanąć na nogi, przesunąć w czasie ambitne plany i dać sobie czas na oddech, odpoczynek i relaks. Nie wkręcajcie się w taką pętlę ambicji i celi, bądźcie dla siebie dobrzy 🙂 To taki mój apel.

Pójdziemy na koncert Kultu – Pomarańczową Trasę! I znów poczuje się jakbym miała 14 lat!

Odwiedzimy Polesie i polskie meczety!

Niestety Kult w tym roku nam przeszedł obok nosa, podobie zresztą jak i wyjazd na Polesie, chociaż właściwie, to chciałabym odwiedzić je juz z nowym sprzętem kręcąc go tak jak sobie zaplanowałam, świadomie więc Polesie odlożone na później.

Zobaczę festiwal świateł w Wilanowie

Liczę na styczniowa Wizytę na Wilanowie 🙂

Pójdę na romantyczny spacer po Saskiej Kępie i bez celu będę krążyć uliczkami

• Na spacer po Saskiej zawsze znajdzie się czas, podczas jednego ze spacerów udało mi się odkryć genialne miejsce z Vege Ramenem na ul. Finlandzkiej 13  – koniecznie spróbujcie grzybowego ramenu. Ja się rozpłynęłam!

Odwiedzę Stare Miasto wieczorem ( to wcale nie taki oczywisty kierunek gdy mieszka się w Warszawie)

• Oj nie darowałabym sobie, gdybyśmy nie poszli na starówkę w okresie przedświątecznym, grzane wino, gorąca czekolada, łyżwy to wszystko idealnie wprowadza w klimat świąt!

Pójdę na tematyczny spacer np. śladem słynnych zbrodniarzy Warszawskich 🙂 -> takie cuda np tu

• Oj niestety targi designu i rzeczy ładnych wygrały w tym roku ze spacerami tematycznymi 🙂

Zatańczę swinga w Spatifie. (tu więcej o tej inicjatywie : link). Chociaż, żeby była jasność nigdy swinga nie tańczyłam i znam go tylko z filmów o latach 30 🙂 Będzie śmiesznie!

• Spatif robi wrażenie, każdą pora roku, udało nam się tutaj zajrzeć, ale niestety nie załapaliśmy się na tance,  próba do powtórzenia

Będę mowić innym, że są dobrzy! (link)

🙂 to nie jest łatwe! Ale badzo się starałam i za każdym razem gdy widziałam, ze ktoś naprawdę zasługuje na dobre słowo starałam się to z siebie wykrzesać.

Przespaceruję się po Lesie Kampinowskim w złotych barwach

Odwiedzę Poznań w dniu św. Marcina – i jak co roku ucieknę przed 11 listopada z Warszawy ( inne ucieczki np tu)

Zobaczę 5 filmów o Lizbonie by poczuć klimat miasta przed podróżą 🙂 a później je Wam zrecenzuję

Po intensywnym Izarelu, wizja kolejnego wyjazdu w weekend była zabójcza, marzyłam o tym by odpocząć :)zamiast poznania trafiłam więc do Domu 🙂 Las Kampinowski no cóż jakoś nam od 5 lat nie po drodze:)

Nadrobię moje kulturowe braki i zobaczę najważniejsze filmy Ingmara Bergmana. Jest okazja bo Kino Muranów robi tydzień z jego filmami! (-> link do wydarzenia)

• Muranów naprawdę daje radę! Biograficzny film o Bergmanie zrobił na mnie spore wrażenie i jest doskonałym wprowadzeniem w kinematografię twórcy. W ramach cyklu udało mi się zobaczyć Persone, Siodmą pieczeć oraz Tam gdzie rosną poziomki. 

Pozbędę się reszty rzeczy z pudła „sprzedaj mnie” – wyprzedaż trwa na moim fanpagu ( może znajdziecie coś dla siebie), trochę rzeczy juz udało mi się sprzedać we wrześniu

• Sporo rzeczy udało mi się sprzedać, niestety coś tam jeszcze w pudełku zostało, w Nowym Roku kolejna powtórka :)Bardzo Was do tego zachęcam, to świetny sposób by poczuć, ze ma się kontrolę nad swoją szafą i oczyścić nieco przestrzeń

Ugoszczę mojego Dziadka w Warszawie i pójdziemy zwiedzać wszystkie jego ulubione miejsca, które kojarzą mu się z młodością i pobytem w wojsku:)

Nie kupię, żadnego nowego kwiatka do mieszkania !  ( trochę przegięłam tego lata!)

Nauczę się przesadzać rośliny! Cały czas walczę z tym, żeby ich nie zabijać.. Wychodzi różnie.

Z roślinami jest tak, sama dzielnie się trzymałam postanowienia, ale .. złamał je mój chłopak ( złoty człowiek!) który sam przywiózł do domu nowa dracenę i małego Bonsaya 🙂 Och! No więc mimo szczerych chęci jestem mamą kolejnych roślinnych dzieciątek. Z zabijaniem idzie różnie. Ale udało mi się kupić Figusa Baby moje wielkie wyśnione marzenie więc teraz mam poczucie, że mam większość okazów, które chciałam mieć pod swoimi skrzydłami. To ciekawe bo taka różnorodność roślin szybko weryfikuje moje możliwości, są kwiaty, które u mnie po prostu nie rosną. Ciagle opłakuje królewską kalatee ale wiem, że nie było nam razem po drodze, może za kilka lat, na razie radze sobie z tymi mniej wymagającymi:)

Wywołam nasze zdjęcia – ale nie te instagramowe, tylko te prywatne głupkowate, zupełnie naturalne, żeby zostały z nami na zawsze!

Z tego postanowienia zdecydowałam zrobić coroczny nawyk, rytuał podsumowujący rok, tak wiec w styczniu pokaże Wam efekty. Nie da się ukryć, że przy takiej intensywności życia i i podróży wybór zdjęć jest niesamowicie długi procesem 🙂 Ale Warto

I będę robić więcej zdjęć z codziennego życia, ze zwykłej fajnej codzienności:)

No i robiłam! Jeszcze więcej 🙂 chociaż myślałam, że to nie możliwe!

Będę pracować nad projektem X – ale o nim w swoim czasie!

I całkiem nieźle mi idzie, ale ciagle jeszcze nie moje powiedzieć Wam o co chodzi, powiem tylko, że posuwa się do przodu i zabiera trochę czasu m.in tego który miałam na montowanie, ale jakby nie było to jedna z ważniejszych misji do wykonania przed 30 🙂 i generalnie w przyszłym roku. Ale narazie Sza 🙂

Krótkie podsumowanie jesieni.

Było intensywnie, jak zwykle wyjazdów wypadło więcej niż planowaliśmy, bo oprócz Hiszpanii i Andory, Lizbony oraz Izraela udało nam się wyrwać wspólnie do Mołdawii, z której relacje nagrywałam Wam na instastorys ( tutaj zobaczycie :)) ją jeszcze raz w zapisanych storys. Mimo wszystko mieliśmy o wiele więcej czasu, żeby się zatrzymać i pierwszy raz w mojej Warszawskiej historii spędziłam cztery tygodnie pod rząd w Warszawie, wszystkie weekendy w stolicy, szukając nowych miejscówek i ciesząc się naszym mieszkankiem. Ależ mi tego było trzeba! Po tym doświadczeniu, chciałabym nieco zwolnić mieć trochę więcej czasu na reste 🙂

życzę Wam zdrowych Wesołych Świat !

żyjcie po swojemu 🙂

I odpoczywajcie!